مطالب ویژه

آنچه که در باره ائمّه اطهار(ع) و ماه محرّم از علما آموختم

پایگاه خبری اولکامیز- حاجی محمد باغبانی ، فرهنگی بازنشسته اهل سنت نوشت : از آنجا که بنده خودم را فردی با افکار متمایل به علوم دینی می دانم وآن به دلیل تربیت در دامان خانواده ای پای بند به دین ودینداری واینکه پدر والده ام روحانی بودند ورشته ی تدریسم در مدت چهل سال خدمت در آموزش وپرورش دروس قرآن وعربی بوده، تاکنون آنچه در خصوص أئمّه (ع) وماه محرّم از علمای دینی شنیده وآموخته ام به رشته تحریر در می آورم .

جامعه اهل سنت نسبت به أئمّه ی اطهار(ع) ارادت خاصّی دارند تا جایی که در نماز های پنجگانه ی یومیّه در قعده های آخر هنگام صلوات فرستادن بر پیامبر اکرم(ص)می گویند: «اللّهمّ صلِّ علی محمّدٍ وعلی آلِ محمدٍ» وائمّه (ع) آل وخاندان پیامبر هستند و نیز در خطبه ی دوم نمازهای جمعه، خطیب از حضرات علی وحسن وحسین وحتی حضرت عباس)(ع) و…یاد می کند ونیز اکثریت اهل سنت به زیارت آرامگاه های أئمّه وامام زاده ها می روند و برای آنها دعای خیر می کنند.

اما امامت آنها را امامت الهی نمی دانند یعنی از جانب خداوند به امامت امت برگزیده نشده اند بلکه با رأی ونظرو مصلحت علمای دینی به امامت وپیشوایی امت وقت انتخاب شده اند، همانطور که امام ابوحنیفه وامام شافعی وامام مالکی وحنبلی به امامت وپیشوایی مردم انتخاب شده اند.

از طرفی مقام امامت مقامی موروثی نیست اگرچه بعد هر پدری پسری به امامت وپیشوایی انتخاب شده باشد. همانطور که بعد از حضرت علی(ع) فرزندش حضرت حسن(ع) وبعد از او برادرش حضرت حسین(ع)توسط علمای دین وپذیرفتن اکثریت مردم مسلمان وقت به امامت وپیشوایی برگزیده شده اند.

اما در خصوص ماه مبارک محرّم ، که از ماههای حرام است. اهمیت این ماه به قبل اسلام برمی گردد چون در روز دهم این ماه اتفاقات بزرگی به خاطر ما انسانها به امر خداوند رخ داده که شکر گزاری از خداوند بابت آن رخدادها به پیروی ازرسول اکرم (ص) با انجام اعمال عبادی چون روزه گرفتن وذکر ودعا بر مۇمنان لازم است.

در دهم ماه محرّم آخرین اتفاق بزرگی که افتاده ، شهادت مظلومانه امام حسین (ع) است که درراستای تشکیل حکومت عدل الهی وامر به معروف ونهی از منکر ودعوت به اسلام ناب محمدی از مکه به قصد کوفه و به دعوت کوفیان حرکت کرده بود چون خلافت یزید بن معاویه را قبول نداشته و با او بیعت نکرده بود این اتفاق نا گوار برای او ویاران وخانواده اش افتاد.

اهل سنت در ماه محرّم به یاد آن اتفاق ناگواری که منجر به شهادت امام حسین(ع) ویاران با وفا وعمویش ابوالفضل العباس و فرزندانش شده، ابراز ناراحتی می کنند حتی اشک ریختن برای آنها را ثواب می دانند وبرای آنها مغفرت وعلو درجات از خداوند طلب می کنند اما چون روز شهادت امام حسین (ع) دهم محرّم بوده واین روز را اهل سنت به پیروی از پیامبر اکرم(ص)روزه می گیرند دیگر نمی توانند همچون برادران شیعه ناهار نذری بدهند یا نذری بخورند.

ونیز سیاه پوشیدن را مکروه وسینه زنی وقمه زنی وزنجیر زنی را برای مرگ کسی حتی امام حسین(ع) جایز نمی دانند چون مرگ حق است اگرچه تلخ باشد وخداوند در سوره ی بقره آیات ۱۵۴-۱۵۵-۱۵۶فرموده : « کسانی را که در راه خدا کشته شده اند مرده نپندارید در حالی که آنان زنده اند واز جانب او(خداوند) روزی داده می شوند و به دنبال آن مۇمنان مصیبت زده رابه صبر دعوت کرده چرا که همه از اوییم وبه سوی او باز می گردیم.»

درپایان لازم به تذکر است که از واقعه ی کربلا باید درس عبرت بگیریم واعمال ورفتار ما به عنوان دوستداران ائمّه خصوصاً امام حسین(ع) باید با اهداف قیام امام یعنی دعوت مردم به اجرای احکام قرآن وسنّت ومقابله با ظلم وستم وامر به معروف ونهی از منکر، مطابقت داشته باشد.

www.ulkamiz.ir


نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا