خاموشی عمو دانگ آتار

پایگاه خبری اولکامیز – اگر کلمه ی مظلومیت شکل می داشت بی شک،به شکل چهره ی مهربان دانگ آتار عمو بود.
مردی بزرگ در نهایت فروتنی!
مردی که عرشِ مردانگی و یکرنگی را در فرشِ فروتنی وسادگی‌ زندگی میکرد
مردی از تاروپود رفاقت های مفقوده،انسانی ازجنس واقعیت های فراموش شده!
تکیده وسربه زیر با لبخندی همیشگی از مهر.
نگاهش سرشار از دردهای پنهان سالیانِ نامراد…

اینک چه ناباورانه یگانه مردِ ساکت وبی ادعای جمع دوستان قدیم،خردمند از اندیشه های اصیل،دردمند از تجربه های تلخ،برای همیشه بر گوشه ی ابدی عزلت خویش پناه برده است💔

همیشه بیش از حد بودی عموجان! زیاده روی میکردی در دوست داشتن،در اعتماد کردن،در همدردی کردن،در غصه خوردن،در خسته بودن در تنهایی…

همیشه بیش از حد بودی و حقیقت این است که دنیای کوچک ما نتوانست عظمتِ نگاه پرهیاهوی شما را تاب بیاورد!
واین ابتدای ویرانی دنیاست،که جهان امروز،مردی از جنس روشنایی را کم دارد…

دانگ آتار عموی مهربان، مثل کاج های همیشه سبز یادت در قلب های دوستان و یاران همیشگی ات،همیشه سبز خواهد ماند.

گرچه در نبودنت حزن و زاری نصیب بهترین دوستت مراد ما گردید اما..
روحت شاد ویادت گرامی🖤🖤🖤

با آرزوی شادکامی ابدی

عایشه قزلجه _تنگراه

www.ulkamiz.ir