محور مناظره به بررسی رضا شاه پهلوی و نقش قدرت های خارجی در زمان حکومت رضا شاه بود. در این نوشتار سعی در نقد و تحلیل برنامه به لحاظ فرمی و محتوایی نداریم بلکه بیشتر وجود و لزوم چنین برنامه‌هایی مد نظر است.

خسرو معتضد و صادق زیباکلام بر سر مسائل تاریخی و علی الخصوص بحث دوران زمامداری رضا شاه مدتهاست با همدیگر زاویه دارند و چندین بار در مکان های دانشگاهی یا رادیو و … در این مورد با همدیگر مناظره کرده‌اند و همچنان این مخالفت ادامه دارد.

در طول مناظره در بخش‌هایی بحث بالا گرفت و زیبا کلام و معتضد مکرر از خجالت هم درآمدند و در مخالفت با نظر طرف مقابل شدید به همدیگر تاختند. معتضد زیباکلام را “پوپولیست” خواند و یا زیباکلام گفت:

زیبا کلام: اگر کتابی باشه که مدح رضاشاه باشه مردش هستی بیا اینجا بخونی؟

معتضد: بله …

زیباکلام: دروغ میگی، به خدا دروغ میگی، به علی دروغ میگی …

شاید جنس این گونه مناظره هایی را پیشتر غیر از زمان انتخابات ریاست جمهوری در صداوسیما ندیده بودیم ولی اتفاقا این اقدام را باید به فال نیک گرفت و باید از وجود چنین برنامه‌هایی استقبال کرد.

متاسفانه در صداوسیما همواره نوعی از محافظه کاری و ترس وجود داشته که هیچگاه اجازه بروز چنین مناظره و بحث‌هایی را به برنامه سازان نداده است. بیشتر ترجیح بر این است که یک کارشناس متمایل به یک طیف خاص سیاسی در برنامه‌‌ها حضور داشته و به شکل متکلم وحده دیدگاه و عقاید خود را بیان کند. هیچ وقت کسی نبوده یا نیست که بر روی آنتن طرف مقابل را به چالش کشیده و به او بگوید آنچه می‌گویی شاید درست نباشد.

بهرحال رشد و نمو سیاسی در این است که نظرات مختلف در مقابل هم قرار گیرند و هر کسی با هر ایده و نظری حرفش را بزند، این تضارب آرا و بیان آن قطعا به نفع همه است: هم مخاطب، هم کارشناسان و هم تلویزیون و …

فقط یادمان باشد که در چنین بحث و نظرهایی قطعا افراد تند خواهند شد و یا به درشتی سخن خواهند گفت ولی هیچ کدام از این حالت‌ها دلیلی بر این نیست که چنین مناظره هایی برگزار نشود و از تلویزیون پخش نشود.

اگرچه در زمان اکنون برنامه های پخش زنده تلویزیون هم بسیار معدود شده است و از ترس و نگرانی نظرات و اعتقادات مختلف مهمانان ترجیح بر این است که بیشتر برنامه‌ها به شکل ضبط شده از قبل باشد ولی باز باید به شبکه مستند و برنامه “قبل انقلاب” تبریک گفت که چنین فضا و بستری را فراهم ساخته است.

شاید تنها نقد به شبکه مستند و سازندگان این برنامه این است که برنامه‌ای چنین جالب توجه از چند منظر سیاسی، فزهنگی، تاریخی و … را بدون کمترین اطلاع رسانی بر روی آنتن فرستاده‌اند و بعد از پخش آن از طریق دنیای مجازی و تکه های بریده شده از بحث داغ کارشناسان برنامه است که مخاطب پی می‌برد چنین برنامه‌ای هم وجود داشته و دارد.

بهر روی امید که در تلویزیون بیشتر شاهد برنامه‌هایی اینچنینی باشیم و مطمئنا خیر و برکت چنین تبادل آرایی بسیار بیشتر از مضرات آن است.

www..ulkamiz.ir