برای دوست

پایگاه خبری اولکامیز – علی بشارتی ، امچلی  : در کشتزار زندگی ،خوشه هایی که از روی تواضع وفروتنی سر به زیرند
چه بسا خوشه هایی که …..سر بر افراشته اند

تجربه انسانها در طبیعت وتاریخ با سفر وهمراه شدن آغاز می شود
دوستان همراه در فضای حقیقی ومجازی ،بدنبال دریچه ای برای بیشتر اندیشیدن ،پرسیدن وبه دنبال پاسخ گشتن،دستهایشان را به هم گره می زنند ودر کنار هم قرار می گیرند.

رباطی بی احساس اگر وارد دنیای ما ودر معرض زندگی ما قرار بگیرد،از این همه مشقات زندگی شاید شگفت زده شود
اما ما در طوفانی از این همه مشقات زندگی مجبوریم فرهاد باشیم تا همه چیز شیرین شود.

سینه های خسته و مضطرب وخانه های سرد وتاریک ،فقط در به هم پیوستن دست های من وتوست که آتش مهر در دل هایمان بر افروخته خواهد شد
وقتی در گیر چالش های زندگی هستیم ،روی نداشته هایمان ،شکست هایمان،غصه هایمان ،این بار سنگین زندگی به تناسب توانمندی ها،بر دوش دوستان قسمت می شود.

برای در کنار هم قرار گرفتن ، شاید دوستانی باشند، تا دم در هم توان تحمل ما را نداشته باشند وجه بسا دوستانی که تا قله قاف ما را همراهی می کنند
آنچه آدمها را در کنار هم قرار می دهد،شباهت هایشان نیست
بلکه درک وشعور انها نسبت به تفاوت هایشان می باشد
حس وابستگی به گروه ،دسته یا جمع دوستانه،ما را زنده نگه می دارد.

آدمها وقتی احساس می کنند که برای دیگران مهم نیستند ،تخریب گر می شوند
همچون قطره های باران ،وقتی فرصت نفوذ پذیری به دل خاک را از او می گیریم سیلی مخرب به راه می اندازند.
نقل به مضمون از داستان لقمان حکیم
خوشه هایی از گندم که از روی تکبر سر بر افراشتند.

وخوشه هایی که از روی تواضع وفروتنی سر به زیر برده اند
شگفت زده شده ام،خوشه های سر بر افراشته را تهی از دانه وخوشه های سر به زیر را پر از دانه های گندم یافتم.

در این کشتزار زندگی چه بسیارند سرهایی که بالا رفته اند اما در حقیقت خالی اند
مارشال روزنبرگ در کتاب ارتباط بدون خشونت زبان زندگی
به قواعد سخن گفتن تاکید می کند ومعتقد است اگر ژرف بخوانیم ونیک بیندیشیم ،نهال های سایه گستر را کشت وگلبن های شکوفا به بار خواهد نشست.

عاقلانه ترین کار اینست که با وجود تضاد های موجود ،با دوستان همدلی کنیم
این یعنی نهایت هوشیاری وهمدلی ماست
در این صورت است که به همه چیز می توان امیدوارانه نگریست.

منبع – مجله ترکمن نامه

www.ulkamiz.ir