محکومیت ایجاد اختلاف و تفرقه در دیار ترکمن

پایگاه خبری اولکامیز – مجید خدری:

آیا خود (ترکمن) تنها بودنش کافی نبود که باز هم تکه تکه، کوچکتر و تنهاتر کنیم. (تر+ک+من) آیا در عصر حاضر در اوج پیشرفت علم و تکنولوژی که در آن کل جهان را به دهکده تشبیه کرده و آن را دهکده جهانی نامیدند تا تمام ملیت ها با همزبانان و هم کیشان خود در سراسر دنیا ارتباط تنگاتنگ و نزدیکتر برقرار کنند، پسندیده است؟ آیا رواست؟

در گوشه ای از این عالم ، در یک کشور و در یک استان آن هم به عنوان یک اقلیت از ۵ الی ۶ اقلیت موجود در آن ، در فضای مجازی ناموجود که محدودیتی در وسعت و ابعاد ندارد به سر و کله هم بپریم و تیشه به ریشه مان بزنیم.

آیا از فلسفه به وجود آمدن ملیت و قوم  و قبیله و تیره و طایفه آگاهی داریم که چه حکمتی دارد؟ جز اینکه خداوند در قرآن کریم فرموده: ما شما را گروه گروه و قبیله قبیله قرار دادیم تا بدینوسیله همدیگر را باز شناسید.

آیا طایفه طایفه بودن برای تخریب و توهین همدیگر و یکی را در عرش و دیگری را بر فرش دیدن است؟

صد البته که چنین نیست و نخواهد بود.

جماعتی قلیل و اندک از روی کم سوادی و ناآگاهی لرزه بر ستونهای بنای فرهنگی می‌زنند که صاحبان خرد و اندیشه و صاحب نظرانی که سالها برای ساختن و آباد کردن فرهنگ دیار ترکمن از جان و مال خود مایه گذاشتند. از مایحتاج روزمره خود زده و بر تقویت غنای فرهنگ ترکمن کوشیدند.

خیلی از این عزیزان که در سالهای اخیر به رحمت ایزدی پیوستند و همیشه رشد و تعالی فرهنگ ترکمنصحرای واحد و متحد را بر آسایش زندگی خود ترجیح دادند.

براستی جواب من جوان ترکمن در برابر زحمتهای آن ابر مردان خفته درخاک که براستی برای اعتلای فرهنگ ترکمن زحمت کشیده و محنت دیدند این است ؟

محکوم و مردود است فکر و نظری که بخواهد پیکره دیار ترکمن را بلرزاند و آتش اختلافات و تفرقه افکنی را شعله ور کند.

www.ulkamiz.ir