افزایش ۳۰۰ درصدی حق بیمه کارگاههای کشاورزی
پایگاه خبری اولکامیز – وهاب سارلی :
بیمه کارگاههای خانوادگی از قبیل کشاورزی، دامپروری، پرورش ماهی و …. که دارای حمایت ویژه دولتی بودند و به عبارتی با عنوان بیمههای ارزان قیمت اطلاق میشد، یکی از کارهای ارزشمندی بود که در زمان دولت محمود احمدینژاد شکل گرفت و با استقبال خوب خانوارهای روستایی همراه شد.
رویدادی که از حدود پانزده سال پیش شکل گرفت، و بدلیل حمایت ویژه دولتی از این کارگاهها خیلی از روستاییان با حق بیمه اندکی توانستند خود را بیمه نموده و از مزایای آن بهرهمند شوند.
اما دیری نپائید که رفته رفته با آب رفتن هر ساله حمایتهای دولتی و سهمی که دولت برای حمایت از این کارگاهها تقبل میکرد، در سال جاری و ماههای اخیر ، حق بیمه پرداختی بیمه شدگان با افزایش حدود ۳۰۰ درصدی همراه بود که موجی از نگرانیها در بین بیمهشدگان این نوع کارگاهها ایجاد نمود.
گفتنیست در سال جاری حق بیمه کارگاههای خانوادگی کشاورزی که بطور مثال پدر یا یکی از اعضای خانوار بعنوان کارفرما محسوب می شدند، تا پایان مردادماه ماهیانه به حدود ۷۰۰ هزار تومان و کارگاههایی که کارفرما برادر (برای کارگر متاهل برادر بعنوان خانواده محسوب نمیشود) بود. به حدود ۳ میلیون تومان رسیده بودند، در شهریور ماه به بهانه افزایش دستمزد افزایش چشمگیری داشتند و مبلغ حدود ۲ میلیون تومان برای گروه اول و حدود ۴.۵ میلیون تومان رسید.
افزایش سرسامآوری که بخصوص برای نوع دوم اشاره شده، موجب استیصال آنان گردیده، بطوریکه اکثر آنان توان پرداخت این مبلغ را ندارند و این کارگاهها در خطر تعطیلی قرار گرفتهاند.
افزایش دستمزد در شهریور ماه در حالی مطرح می شود که با توجه به خانوادگی بودن این کارگاهها، هیچ دستمزدی میان کارگر و کارفرما رد و بدل نمیشود، امری که خود تأمین اجتماعی از آن آگاه است!
نکته قابل اینکه چنین افزایش دستمزدی در کارگاههای عادی که روابط معمول کارگر و کارفرما حکمفرماست، خبری از افزایش دستمزد نیست و صرفا این افزایش اسمی تنها شامل این کارگاههای خانوادگی شده است!
از اینرو گزاف نگفتهایم که این افزایش دستمزد، بهانهای بوده برای دریافت بیشتر از کشاورزان بیپناه!
افزون بر آن نکته قابل تامّل که موجب تالّم خاطر گشته، در نوع دوم کارگاههای خانوادگی که حتی برادر یا خواهر را بعنوان خانواده درنظر نمیگیرد، چندین سال است مبلغی را بعنوان بیمه بیکاری اخذ میشد، اما اکنون با توجه به افزایش بیسابقه حقبیمه، کارگرانی که خواهان استفاده از بیمه بیکاری هستند، تامین اجتماعی مدعیست چون از کارفرما حقوق دریافت نکردهاید و مستندات کافی نیست نمیتوانید بیمه بیکاری دریافت کنید!!!
چنین رفتاری با کارگران بیپناه توسط تأمین اجتماعی را جز استثمار چه میتوان نامید؟
به هر روی با توجه به مطالب بیان شده، از مسئولان تقاضامندیم، با تغییر رویکرد خود، و حمایت مجدد از این کارگاههای خانوادگی کور سوی امیدی که ایجاد شده بود را به یاس و ناامیدی تبدیل ننمایند.
www.ulkamiz.ir
