یک جشن دیگر به سبک جدید در ترکمن صحرا
پایگاه خبری اولکامیز – امان محمد خوجملی ، فعال رسانه : ترکمن صحرا روش جدیدی را برای برپایی جشن عروسی دخترانش آغاز کرده است. آغازگر این راه جدید و سبک نوین ، یحیی یاری فعال فرهنگی – اجتماعی ترکمن بود. او برای جشن عروسی دو دخترش در روستای کوچک الوم گنبد تجربه جدیدی را عرضه کرد که مورد تایید و استقبال فرهیختگان ترکمن قرار گرفت.
در ادامه، این تجربه و سبک جدید را هنرمند و نوازنده معروف ترکمن صحرا ، استاد موسیقی ترکمن ابراهیم جرجانی، هر چه باشکوهتر در جشن عروسی دخترش در شهر طاطار علیا به اجرا گذاشت.
سومین جشن عروسی به سبک جدید را خبرنگار معروف و پیشکسوت ترکمن آنه محمد بیات برای دختر فرهنگی اش شایلان، در سالن فرهنگیان گنبد برگزار کرد.
این نوع عروسی ها، نوعی جشنواره‌ی فرهنگی محسوب می شود که در آن شاعران شعر می خوانند. سیاسیون سخنرانی می کنند. نوازندگان چیره دست می نوازند، خوانندگان آواز می خوانند و رقاصان می رقصند.
در اثر شادی و شور و شوق فراوان هر کس هنری داشته باشد به نمایش می گذارد. در اینگونه مراسم هاست که انسانها چند ساعتی از غم و غصه رها می شوند و از رنگارنگی و تنوع و تفاوت های فرهنگی لذت می برد.
این جشن عروسی یک تفاوت عمده با دیگر عروسی ها داشت. مجید ( شاه داماد )، زاده و بزرگ شده شهر تربت جام خراسان رضوی و فرزند برومند و رعنای سبحان سالاری نیا می باشد. سبحان یا سوخان سالاری نیا یکی از فعالین و فرهیختگان فرهنگ و ادب ترکمن ساکن آن دیار است.
مشهد مرکز استان خراسان رضوی، از لحاظ موقعیت جغرافیایی در جنوب آشغابات (عشق آباد) پایتخت ترکمنستان قرار دارد. یکی از نزدیک ترین شهرهای ایران به پایتخت ترکمنستان کشور همسایه است.
ترکمن های تربت جام علاقه‌ی عجیبی به ترکمن صحرا دارند. همیشه مهمان گرانقدر مراسم فرهنگی مانند ؛ مراسم ماغتم غولی پراغی (مختوم قلی قراغی) می باشند.
حالا این ارتباط از حالت فرهنگی و ادبی خارج شده، شکل قوم و خویشاوندی به خود گرفته است.
انصافاً نباید از یاد برد که شناخت و پایه گذار اینگونه روابط میان اقوام مناطق مختلف ترکمن، مرحوم حاج مراد دردی قاضی بود که تمام عمر پربرکتش را صرف احیاء و ترویج فرهنگ ترکمن نمود.
این وصلت و خویشاوندی قطعاً در این نقطه باقی نخواهد ماند. چون ظرفیت و پتانسیل و زمینه های فرهنگی اینگونه ارتباطات در میان فرهنگیان و فرهیختگان وجود دارد. کافی است آن را کسی شروع کند تا الگوی دیگران قرار گیرد.
من بسیار امیدوار هستم ترکمن صحرا از جوانان برومند تربت جام دامادهای بیشتری را در دامان خود پذیرا باشد. تا این روابط قومی و خویشاوندی گسترش یافته و دوستی ها و برادری ها هر چه بیشتر تحکیم یابد.
www.ulkamiz.ir
این نوع عروسی ها، نوعی جشنواره‌ی فرهنگی محسوب می شود که در آن شاعران شعر می خوانند. سیاسیون سخنرانی می کنند. نوازندگان چیره دست می نوازند، خوانندگان آواز می خوانند و رقاصان می رقصند. آقای خوجملی این جمله را خوب آمدند. یادم بازار سالیانه عکاظ اعراب جاهلی افتادیم. ” در عکاظ، بازارهای برده‌فروشی از هر نژاد نیز تشکیل می‌شد و بردگانی از سیاهان حبشی گرفته تا سپیداندامان رومی، کنیزکان هندی، مصری و زنان آسیای میانه، عرضه و فروخته می‌شدند. حتی زنان قریشی بزرگواری نیز بودند که در آنجا خود را برای یافتن شوهر مناسب، به مردان عرضه کرده بودند. این بازار در هر سال یک ماه پر از شلوغی و هیجان بود و داد و ستد فراوان در آنجا صورت می‌گرفت و شعرا اشعار می‌خواندند و قبایل عرب و شیوخ و رؤسای آنان در آنجا جمع شده به یکدیگر فخر و مباهات می‌کردند و گاهی به عیش و نوش می‌پرداختند.
اما مهمترین عاملی که بازار عکاظ را به این نام مشهور ساخته بود، وجه شعر و ادبیات عرب بود. همان‌طور که گفته شد بازار عکاظ به این دلیل به عکاظ شهرت یافت که شاعران عرب برای فخر فروشی، ابیات خود را در آنجا برای دیگران می‌سرودند و از این طریق سعی در عنوان کردن نام خود به عنوان مایه مباهات ادبیات عرب داشتند. بازار عکاظ، عرصه جلوه‌گری شاعران و سخنوران بنام عرب جاهلی نیز بود. در شعر عرب، تمامی علوم، تاریخ‌ها و حکمت‌هایشان منعکس می‌شد و بزرگان قبایل، شیفتگی خاصی به آن نشان می‌دادند. عرب‌های جاهلی، شاعران خود را در بازارها حاضر می‌ساختند تا قبایل و اقوام دیگر، اشعارشان را بشنوند. این اشعار، بیشتر در یادآوری ویژگی‌های پدرانشان و احساس غرورنسبت به جنگ‌ها و پیروزی‌های گذشته‌شان بود. “