پایگاه خبری اولکامیز – مختومقلی فراغی ، شاعر پند و اندرز، معرفت و اندیشه ، حکمت و عرفان است. شاعری که باید او را دو باره شناخت. پنجمین بخش از سلسله گفتارهای مهندس نورالدین سن سبلی نویسنده و صاحبنظر فرهنگ و ادبیات ترکمن در باب اندیشه ها و افکار این شاعر نامیرا ، متعهد و مردمی را در ذیل می خوانید :
موضوع : ” فقرا و اغنیا”
مختومقلی فراغی در قبال مسائل و مصائب روزگار، فقرا را به صبر و پایداری و اغنیا را به دلیل برخورداری از تَمَکّن مالی به بذل و بخشش دعوت می کند.
در شعر”یاد بولار” فراغی آرزومند است که هیچ فردی گرفتار فقر و مَسکِنت نگردد زیرا اعتبار انسان فقیر کاستی می یابد.در چنین وضعیتی حتی برادرانت از تو گریزان می شوند.حرمتت کاستی یافته و دشمنانت بر خود می بالند و دوستانت فراموشت می کنند.دیگران بر خواسته هایت وقعی نمی نهند ودوستت با خلوص نیت ،مروت نخواهد کرد.ای مختومقلی!خدای را شاکر باش که مرگ و نیستی برای شاه و گدا یکسان است.صبور باش تا دوران شادکامی فرا رسد.
مختومقلی شکر ایله گین خداغه
اولوم برابر دیر شاه و گداغه
بی صبر قول تیز یولوغار بلاغه
صبرلی قول دورا دورا شاد بولار
فراغی بذل و بخشش را مترادف با گشایش ابواب رحمت و موجب جریان نیروی حیات و بسان حج حقیقی می داند.
قوتیلار سن حق یولینده جان برسنگ
حُلّه بولار سیلکیب سیلکیب دون برسنگ
سایه بولار پیر محتاجه نان برسنگ
بیر آجی دویرماق حج دور یارانلار
یعنی می گوید:
اگر در را حق جان دهی اقبال خواهی یافت.
اگر لباسی ببخشی بر تنت حله ای خواهد گشت.
بخشش بر پیران ناتوان سایبانت خواهد شد.
اگر فقیر گرسنه ای راسیراب نمایی
بسان حج خواهد بود…
ادامه دارد
www.ulkamiz.ir
