برای ” خسرو ی آواز تورکمن صحرا “
پایگاه خبری اولکامیز – وهاب سارلی ، فعال رسانه : چه خزان حزنانگیزی بود پاییز امسال!
خورشید یازدهمین روز پاییز ۱۴۰۰ چه غمانگیز غروب کرد و ماه آن شب چه محزون بر دل صحرا مینگربست ….
چه سکوت سنگینی فرا گرفت صحرای تورکمن را … !!
دشتهای وسیع تورکمن را بینوای دوتار، مگر میشود متصور شد ….؟!
چرا که جیحون تا خزر را، نوای دوتار روحیست بر کالبد زخمخورده صحرای تورکمن.
چه زیبا توصیف میکند ” گلدی بأشییِو ” میراث و گنجینهی جهان شمول تورکمن را ( مختومقلی و دوتار ) :
بوتۆرکمنینگ غوُشا غوُشا تأجی بار
بیری ماغتئمغولئ بیری غوُشا تار
شوُل غوُشا غوُدراتا جاهان خاریدار
شوُهرادئ جاهانا یایران دوُتارئم
خلیفه ” دوردی طریک ” را نخستین بار پاییز سال ۱۳۷۹ در عروسی برادرم دیدم، هر چند در آن دوران نوجوانی با اهمیت دوتار و بخشی تورکمن بیگانه بودم ولی از نگاه عاشقانه مشتاقان در محفلی گرم و صمیمی که حتی از روستاهای اطراف به عشق ” دوردی و دوتارش ” به روستای ” سارلیعلیا ” آمده بودند میشد فهمید ” دوردی کیست ” و ” دوتار چیست ” که تا پاسی از شب آدمیان را مدهوش صدای روحنواز خود کرده است …
دکتر ” دوردی اسماعیلزاده” متخلص به ” دوردی طریک ” متولد سال ۱۳۳۷ روستای آققابر شهرستان آققلا استان گلستان، تنها هنرمند دوتارنواز تورکمنی بود که سال ۱۳۹۹ از سوی دبیرخانه شورای ارزشیابی هنرمندان، شاعران و نویسندگان کشور، نشان درجه یک هنری (معادل دکتری) را دریافت نمود.
آوازهخوان پرآوازهای که در طول بیش از نیم قرن فعالیت هنریاش با هر تار دوتارش از عشق گفت و عرفان …
نوای دوتار تورکمن را آن دوردستها از آسیای میانه تا اروپا طنینانداز کرد،
از اینروست که وی را شجریان تورکمن میخوانندش …
در مورد ” حاج دوردی طریک” بد نیست بدانید که ایشان یکی از پسرانش را راهی کلاسهای علوم دینی کرده و ردای آخوندی بر تنش پوشانده است و جالبتر اینکه علیرغم ناداری و اندک بضاعتش، قسمتی از زمین حیات منزلش را برای ساخت مسجد وقف نموده است تا عشق را به کمال برساند …
چه دل بزرگ و ثروتمندی …!
آری، او ” دوردیطریک ” است، ” خسروی آواز تورکمنصحرا ”
گنجینهی ارزشمندی که زود از میانمان رفت …
به امید رویش دوردیهای دیگری از دل صحرا تا بار دیگر جانی تازه بخشد صدای روحبخش دوتار، صحرای تورکمن را …..
روحش شاد و قرین رحمت خداوند باد / تورکمن تی وی
www.ulkamiz.ir