نوروز آمد کهنه های این مملکت کی نو می شود؟!

پایگاه خبری اولکامیز – محمود رحیمی: نو شدن سال قرن‌ها است که رخ می دهد و نیاز گذر روزگار ندارد…
سالها در پی هم تازه می گردند و می روند…
اما این آشفته بازار کهنگی که در واژه های نو در این روزگار استفاده می شود کی باید تازه و نو شود و از این سیاه بختی که روزگار ما را گرفته رها شود.

گل به باغچه نو‌ میشود و چمن به دشت و درختان به جنگل هر بهار نو می شوند ..
اما …

رخسار زرد و سیاه اجتماع و جامعه امروزی ما از دوره های قبل زردتر و سیاه تر گشته است
خوش است وقتی پیراهن دشت و دمن از آمدن بهار سبز میشود و در خود هزاران مست را در خود پذیرا هستند اما جامعه ی ما به خاطر فقر و گرانی و تورم و ناکارآمدی دولتمردان در صف های طولانی نان و مرغ گوشت باید باشند …

با وجود این مشکلات و مصیبت ها پس کی این کهنگی از جامعه ما رخت بر می بندد و ما شاهد نوروز واقعی در جامعه ایرانی خود خواهیم بود.

ایران زردشت و ایران مسلمان همه گاه مردم با نشاط و با فرهنگی بوده اند امروز این مردم را چه مصیبتی امده است که ارزو می کنند عید نباشد و یا اینکه عید دیر بیاید.
جز بی لیاقتی و سبک سری مسئولان این مملکت که در اندیشه های خود بویی از نو‌ و تازه شدن نبرده اند و همیشه این مردم شریف و با فرهنگ به چشم یک مستمند و مفلس نگاه می کنند..

در حالیکه فرهنگ غنی ایران قرن‌ها بر دنیا آقایی می کرده و حاکمیت داشته ولی امروز
عده ای که بر اثر سئو استفاده ای که در نیم قرن پیش رخ داد عنان بی کفایتی بر دست گرفته اند و با پوزخند های خود بر ریش این مردم فرهنگ دوست می خندند.

امروز در میان سفره های ایرانی بر اثر بی کفایتی مسئولان هفت سین ها رنگ خود را با رنگ سیاهی عوض کرده اند.

در جای جای ایران را می نگری پدران و مادران شرمنده رسیدن عید هستند و شرمنده جوانان و نوجوانان و خردسالان خود هستند.

مسئولانی که از صداقت همین مردم حاکمیت را بدست آوردند امروز خود و فرزندانشان در بهترین شرایط  در خارج از کشور مشغول مستی کردن هستند و فقط به مردم فقیر ولی آزاده و آزاد اندیش
امر و نهی می کنند چقدر بخورید و چی بپوشید…

بالاخره روزی روزگاران ایرانیان نیز نو‌ و تازه خواهد شد و عمو فیروز دوباره در کوچه و پس کوچه های این شهر شادی افرین خواهند شد
و دگر باره  شاهد جامعه با نشاط ایرانی خواهیم بود.
به امید آن روز

www.ulkamiz.ir