دلنوشته

پایگاه خبری اولکامیز – محمود رحیمی:

در این روزگار…
آن چه از همه غم انگیز تر است
آنچه از همه دردناکتر است
ظلم و جور نیست
بلکه بی رحمی است
که عامه مردم بر خود روا می دارند

در این روزگار سخت و پرفراز نشیب
دست کمک و یاری و مساعدت ؛ مهربانی و محبت به سوی هم دراز نمی کنند
فقرا فقیرتر می شوند و
اغنیا غنی تر
مردم از حال و روز هم بی خبر هستند
و کسی از سفره خالی فقرا خبری نمی گیرد

قبلا کوچه ها تنگ بودند و مردمی که از کنار هم عبور می کردند تنه هایشان به هم می خورد و لبخند بر لب هایشان جاری میشد
درب خانه بر روی مردمان کوچه و محله باز بود و مردم نیازهای اولیه خود را از میان پنجره های رو به هم و کنار هم بر طرف می کردند.
اما امروز مردم در میان اتوبان ها و بزرگراها ها گم شده اند.
زندگی اپارتمانی و ماشینی دیگر جایی برای پرسیدن از حال هم باقی نگذاشته است

باز هم معتقدم که :
آنچه از همــه دردناکتـر است
فقــر و بیماری نیست,
بیرحمی آدما
نسبت به یکدیگر است
در جامعه امروز دیگر از خانواده های سنتی خبری نیست…

شاید ماه ها بگذرد که برادر از برادر خواهر از خواهر و فرزندان از پدر و مادر بادی کنند
دیگر از به جای آوردن صله رحم خبری نیست واین اداب زیبای انسانیت به کلی به دست فراموش سپرده شده است.
در بروز مشکلات اینچنینی دولت ها و حاکمیت هم نقش بسزایی را ایفا می کنند.
ایجاد مشکلات معیشتی و بروز گرانی و تورم در جامعه مستقیم به عهده حاکمیت می باشد.

امروز جامعه به شدت نیاز به فرهنگ و اخلاق مهربانی دارد.
امروز سیاسیون و کنشگران اجتماعی و جامعه علمی دانشگاهی و قشر روحانیون باید تفکری نو بیندیشند و این خلا را از بین ببرند و ادمیت را به انسانیت تبدیل کنند.
امروز جامعه و مردم به نزدیکتر شدن به هم نیاز دارند.
امروز دولت وظیف دارد و باید زمینه بهره مندی همه ی آحاد جامعه را به داشتن سفره آبرومند و تغذیه سالم و اشتغال و در آمد پایدار ایجاد نماید.
مسکن ارزان قیمت را فراهم کند
امر ازدواج را سهل ارزان نماید.

www.ulkamiz.ir