در پاسخ به سئوال اولکامیز
پایگاه خبری اولکامیز- انتخابات ۱۴۰۰ را در پیش داریم. اخیرا رهبر معظم انقلاب طی سخنانی به پرشور انتخابات و مشارکت حداکثری مردم در پای صندوق های رای تاکید کردند. در این باره و بایدها و نباید های پرشور شدن سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری از امان محمد خوجملی فعال سیاسی و رسانه ای ترکمن صحرا که به صراحت بیان مشهور است سئوال نمودیم . وی در پاسخ یادداشت ذیل را فرستاد که در پی می آید :
پر شور شدن انتخابات تنها به حرف نیست. کسانی که از جانب ملت برای ریاست جمهوری و نمایندگی مجلس یا شوراها انتخاب می شوند اختیار اجرای برنامه های خود را داشته باشند. بعد از پیروزی انقلاب سال به سال و دوره به دروه از اختیارات نهادهای انتخابی کاسته و به اختیارات و نهادهای انتصابی افزوده شده است. این مغایر با فلسفه انتخابات است.
انتخابات یعنی خواسته های مردم به وسیله ی نمایندگان منتخبشان محقق شود تا مردم به خاطر نارضایتی دست به شورش و اعتراض نزنند. تا ثبات و امنیت کشور به خاطر نارضایتی مردم به خطر نیفتد. اصل این است دولت و حکومت تابع رای مردم باشند و به آن عمل بکنند ولی آنها ملت را تابع خود می خواهند.
اما این فلسفه بطور کلی مخدوش و انتخابات معنی خودش را از دست داده است. چون مردم می دانند با صندوق رای نمی توانند چیزی را تغییر بدهند. این موضوع نیز بارها از سوی تئوریسین اصولگرایان تاکید شده رای مردم مشروعیت بخش نیست و زینتی است. دولت و مجلس چندان اختیاری در امور اساسی ندارند و تصمیمات اساسی در جای دیگری گرفته می شود.
همه منتظرند مقامات بالا چه دستوری می دهند تا اجرا کنند. نمونه اش قیمت بنزین در سال گذشته بود که آخرش به چه فاجعه ی غم انگیزی منجر شد که همه خبر داریم. گره ای را که می توانستند با دست باز کنند با دندان هم نتوانستند باز بکنند و عواقب آن هنوز هم گریبان کشور را رها نکرده است
دولت و مجلس هم نظاره گر صحنه بودند. در ایران همه کاره حاکمیت است و با رای مردم زیاد تاثیرگذار نیست. الان رئیس جمهور مورد شماتت و انتقاد خاص و عام و طرف فحش و ناسزای تندرو های اصولگراست تا حکومت را از پاسخگویی تبرئه نمایند.
طرح اخیر نمایندگان مجلس جهت افزایش اختیارات شورای نگهبان هم سوت پایان ارزش رای مردم می باشد. نظارت استصوابی کم بود این هم رویش اضافه شد . حالا نامزدهای ریاست جمهوری در مقابل شورای نگهبان بنشینند مثل بچه های دبستان امتحان پس بدهند که می خواهند چکار کنند. در کجای دنیا چنین چیزی وجود دارد؟
www.ulkamiz.ir
