روح الله کلانتری در گفتگو با سایت اولکامیز

پایگاه خبری اولکامیز- اسکان نیوز نوشت : « سازمان گزارشگران بدون مرز نگارش ۲۰۲۱ رده‌بندی جهانی آزادی مطبوعات را منتشر کرد. طبق رده‌بندی این سازمان، ایران در میان ۱۸۰ کشور جهان پایین‌‌تر از کوبا، لائوس و سوریه در رتبه ۱۷۴ قرار دارد. »

به مناسبت روز جهانی آزادی رسانه و مطبوعات با روح الله کلانتری روزنامه نگار باسابقه گرگانی گفتگویی کوتاه انجام دادیم و از وی این سئوال را مطرح کردیم که :              چرا رتبه ایران در آزادی رسانه پایین است؟ موانع و مشکلات کار کجاست؟ راههای گذر از این موانع جهت دستیابی به آزادی رسانه چیست ؟

روح الله کلانتری مدیر مسئول هفته نامه آفتاب گلستان در پاسخ به سئوال اولکامیز یادداشت ذیل را ارسال نمود که در پی می آید :                                                     امروز در دنیای کنونی که از عصر ارتباطات به عصر اطلاعات و اخیرا هم به بازار پیام رسیده ایم نمی توان جلوی حقایق را گرفت. علت اصلی پایین بودن رتبه ایران این است که رهبران و زمامداران جامعه آزادی مطبوعات و فعالیت روزنامه نگاران را تهدیدی برای نظام و انقلاب دانسته و جلوی فعالیت آزاد و قانونی مطبوعات ذا می گیرند.              جیمز مدیسون که از رهبران سیاسی آمریکا بود معتقد است:( یک حکومت مردمی بدون اطلاعات مردمی و وسائل بدست آوردن آن یا تراژدی است یا کمدی و یا هر دو مردمی که می خواهند لر خود حکومت کنندباید خود را به قدرت آگاهی مجهز کنند.)

اگر دانستن حق مردم است که هست باید رهبران جامعه شرایط را به گونه ای در جامعه فراهم کنند که همه افراپ بتوانند بدون اکنت زبان به تعبیر پیامبر گرامی اسلام(ص) دیدگاه های. خود را بیان نموده و مطمئن باشند که در چنین شرایطی نه نظام و انقلاب ضربه می خورند

مسئولان و رهبران جامعه باید نگاه خود را به مطبوعات و روزنامه نگاران تغییر داده و با سعه صدر و تعامل با آنها برخورد کنند. روزنامه نگاران باید با شجاعت،صداقت،صراحت و شفافیت به رسالت خود که اطلاع رسانی و نقد حکومت است بپردازند.

رسانه ها ستون فقرات مردم سالاری و عامل نظارت بر عملکرد حکومت ها هستند تا آنها دچار استبداد و خود کامگی نشوند.

انتقاد کردن از نظام، انقلاب و رهبران جامعه نه تنها باعث تضعیف نظام نشده ،بلکه عامل تقویت و استحکام و امنیت نظام خواهد شد. البته انتقاد کردن با تخریب و توهین تفاوت دارد و این را روزنامه نگاران حقیقی ما درک می کنند.

بستن و محدود کردن فعالیت های مطبوعات،فضاهای مجازی  و روزنامه نگاران سودی برای جامعه نداشته و مردم را از نظام دلسرد می کند.

در غیبت روزنامه نگاران شجاع و صادق، اساس نظام غیر پاسخگو شده و پاسخگویی و پرسشگری به امر لغو و بیهوده ای تبدیل می شود. تمام سطح جامعه را طاعون فساد،تبعیض و ستم فرا گرفته و کرامت انسان لگد مال شده و سرمایه های کشوربه هدر می رود.

آزادی اندیشه و تفکر و طرح دیدگاه های مختلف امنیت را در جامعه افزایش داده و اگر آزادی ها را در جامعه محدود کردیم تبدیل به انفجارهای اجتماعی خواهد شد.البته میتوان با زور و خشوتت جلوی اندیشه را به صورت موقت گرفت، اما اندیشه ها را نمی توان بدین وسیله حذف کرد.

اگر می خواهیم که جایگاه رسانه را در دنیا افزایش دهیم باید در جهت گسترش آزادی مطبوعات مستقل و روزنامه نگاران شجاع ، صادق ، متفکر و خلاق تلاش نموده و به قانون اساسی پایبند باشیم.

قانون اساسی ما تکلیف را مشخص کرده و به هیج وجه به دنبال جامعه تک صدائی نیست. امروز جوهره نظام ما در قانون اساسی متجلی است.مسئولان باید این مطلب را درک کنند که حقیقت با نگفتن و ننوشتن گم نمی شود، اما گفتن حقیقت اعتماد را در جامعه و جهان افزایش میدهد. روزنامه نگاران در حقیقت سخنگوی جامعه و صدای مردم هستند و کشورهایی که به روزنامه نگاران و مطبوعات مستقل توجه داشتند از امنیت، عدالت و اقتدار بیشتری برخوردار هستند.

www.ulkamiz.ir