پاسخ به یادداشت انتقادی دکتر ایری

پایگاه خبری اولکامیز – امان محمد خوجملی ، فعال سیاسی و رسانه ای شرق ترکمن صحرا در پاسخ به یادداشت انتقادی دکتر محمد قلی ایزی فعال سیاسی غرب ترکمن صحرا مطلب ذیل را ارسال نمود که در پی می آید :

ابتدا از دوستم دکتر ایری تشکر می کنم که یادداشت بنده را قابل تشخیص داده و برای آن نقد خوبی نوشته و سئوالات خوبی را مطرح کرده اند. از اینکه خیلی دیر این جوابیه را می نویسم عذر خواهی می کنم. چون چند روزی گرفتار کارهای کشاورزی بودم و نتوانستم به موقع جواب بنویسم.

اما اصل مطلب دکتر ایری چند سئوال مطرح کردند بیشترش در ارتباط با سیاست خارجی است. من سعی می کنم به این سئوالات یکی یکی جواب دهم.

ایشان نوشته اند : « یک نیروی پیشرویی که کلیت نظام را قبول دارد و از کوچکترین فرصتها جهت اصلاح امور استفاده کند و از کوچکترین اقدامات مثبت نظام جهت اصلاح امور حمایت کند تا اشتباهات نظام بر طرف شود».

پاسخ : بله. این حرف کاملا درست و منطقی است. بنده و اصلاح طلبان هم همین کار را می کنیم. در واقع اصلاحات به معنای حل مشکل در زمان خودش است تا از انباشت و لاینحل شدن آن جلوی گیری شود.

ایشان نوشته اند : « آیا در امور داخلی کشوری دیگر مانند افغانستان دخالت کرد؟»
پاسخ: فکر می کنم منظور ایشان از دخالت دخالتِ نظامی باشد. ما هرگز نباید در امور داخلی دیگر کشورها مانند افغانستان دخالت بکنیم. چون کوچکترین دخالت نظامی ما سبب می شود جنگ شیعه و سنی شروع شود و رقبای منطقه ای ایران مانند عربستان و امارات و اسرائیل و فرا منطقه ای ایران مانند امریکا پشت سر مخالفان حکومت ایران صف بکشند.

من فکر می کنم سیاست صبر و انتظار و عدم مداخله نظامی ایران چه در زمان حکومت اول طالبان حدود بیست سال پیش که دیپلماتهای ایران و خبرنگار محمود صارمی را به شهادت رساندند و چه حالا درست است. ولی اینکه می گویند طالبان تغییر کرده است درست نیست. طالبان همان طالبان سابق است. اینها همان کسانی هستند که برای رسیدن به قدرت از دریای خون عبور کرده اند و با قتل هزاران انسان بی گناه در خیابانها و با بی رحمی تمام به قدرت رسیده اند. طالبان انگیزه ایدئولوژیک ضد شیعه دارد و با ایران رابطه ی خوبی نخواهد داشت. بنابراین ایران طرفداران خود در افغانستان را نباید تنها بگذارد و به آنها از لحاظ مادی و معنوی و مالی باید کمک کند. دریغ کردن این کمک ها کار درستی نیست.

ایشان نوشته اند : « آیا از دخالت امریکا در امور داخلی دیگر کشورها باید حمایت شود یا نه»
پاسخ : اینجا هم فکر می کنم منظور ایشان از دخالت دخالتِ نظامی باشد. در جواب باید بگویم، نه نباید حمایت شود. ولی ایران حدود بیست سال پیش از سرنگونی طالبان با مداخله نظامی امریکا حمایت کرد و از حکومت جدید افغانستان به رهبری حامد کرزای استقبال کرد. ولی بعد از چند سال این رابطه به خاطر دشمن کور با امریکا به سردی گرایید و تا جاییکه متهم به حمایت از طالبان شد. این رفتار ایران سبب شد شیعیان هزاره و تاجیک های شمال به شدت از حکومت ایران رنجیده خاطر شوند. البته نباید فراموش کرد اصولگراین ایران هم چند سالی است هزاربار با زبان بی زبانی و با ایما و اشاره گفته اند دنبال حکومت امارت اسلامی هستند. شاید هم حکومت امارت اسلامی طالبان به مذاقش خوش آمده باشد.

ایشان نوشته اند : « آیا حضور امریکا در منطقه را تایید می کنید یا نه؟»               پاسخ : نه تایید نمی کنم.

ایشان نوشته اند« دیپلماسی بهترین راه حل است و میدان را مردانه نگه داریم…»
پاسخ : بله دیپلماسی بهترین راه حل است اگر مردان میدان (نظامیان) بگذارند. در زمان روحانی خبر داشتید سیاست منطقه ای ایران در دست کی بود؟ تحت عنوان عمق استراتژیک ایران را به کجاها بردند و چه ویرانی هایی در منطقه بوجود آمد.

آقای ایری ، حالا من از شما یک سئوال دارم، دوست دارم شما به آن پاسخ دهید. از نظر شما چه تفاوتی بین صدام حسین و بشار اسد بود که برای سرنگونی یکی هشت سال و برای حفظ آن دیگری چهار سال جنگیدیم ؟ این تناقض را اصولگرایان چگونه توجیه می کنند؟

www.ulkamiz.ir